TUINTAFEL
Eindeloos gebrabbel
over al wat is en was,
kroop als memel in je.
Tafel in de tuin
met je houten lijf.
stevig en sterk.
Daar sta je dan,
sprakeloos en verstomd.
Geladen met verhalen,
van ieder die hier komt.
PORTRET
Maak me wakker
streel mijn huid
voel de warmte
kus mijn mond
Dan pas
kijk ik rond
rek me uit
sta dan op
doe een plas
ontbloot mijn lijf
maak het nat
droog het dan
Naakt aan tafel
koffie in de hand
verwarde haren
klaar om jouw
kunst te baren
Doek penselen
kleurige verf
alles staat klaar
begin nu maar
Bieke
ZANDKORRELS
Ontstaan in het verleden
miniscuul
ontelbaar
striemend
soms zacht
Wij,
getuigen van leven
surfen op golven
dartelen in wind
en vlijen neer
We,
stijgen op
ontdekken
zachtheid van huid
scherpte van gras
warmte van haren
Wij,
korrels van het strand
weerkaatsen zon
worden licht
dan weer nat
We
vullen emmers
vormen kastelen
slotgrachten
en meren
En dan
gaan we verder
zacht strelend
soms ruw
over 't land
Bieke
Onverwoestbaar
Pisbloem zonnig geel
onverwoestbaar in het gras
streling voor het oog.
Hatelijke Liefde
Hoe je me hypnotiseert
met die ogen van je
Hoe je me misleidt
verleidt en dan weer laat vallen
Hoe ik van je hou
maar je dan toch weer haat
Mijn liefde voor jou is als oorlog
een oorlog tussen mezelf
Je glimlach die mijn dag goedmaakt
maar hoe ik je dan toch altijd ontwijk
Een strijd waar niemand kan winnen of verliezen
waar niemand overleeft of sterft
Hoe ik je begrijp maar jij mij niet
onze zwaktes onze sterktes
De lege ruimtes in mijn hoofd
de ruimtes die jij kan vullen
Hoe je me leidt naar de onderwereld
en ik die op je vertrouwde
Ik die zo naïef was
blind door de liefde
Niet normaal meer
Soms denk ik dat Liefde moordend is
Lotte De Laet
Mijn vader
Een vijver was zijn oase, zijn ontspanningsoord.
Klein was hij niet, ook niet echt groot, wel gespierd.
In verhouding was zijn bovenlichaam iets langer dan de benen die hem ondersteunden. Dat onderstel was snel, stevig, sterk bij ‘t werk, soepel, frivool en beweeglijk op de dansvloer.
Een kort gekruld kapsel omkaderde zijn regelmatige gelaatstrekken, de donkerbruine guitige ogen en vrolijke mond.
Je leeft maar één keer was de levensvisie. Zijn technische vaardigheden, gulheid, sociale gevoel, liefde voor zijn gezin maar soms ook een stevige moot koppigheid dompelden zich in dit motto.
De steeds terugkerende pijnlijke maagzweer zette hierop geen rem. Wanneer ‘t ongemak verdween draaide hij de knop om en ging fluitend verder
Tot net voor zijn vijfenveertigste verjaardag deed hij zijn zin en toen werd mijn vader "Georges" heel stil, doodstil. 1928-1973
Kind van vier
Vandaag mag ik op de bus, de bus is heel groot.
Ik zit op mama's schoot.
Veel mevrouwen hé mama.
Ja schat, heel veel.
Gaan die ook naar de dierentuin?
Nee, dat denk ik niet.
Waarom niet mama?
Ze moeten werken.
Waarom?
Om centjes te verdienen.
Waarom moeten ze centjes verdienen?
Om eten en snoepjes te kopen.
Snoepjes zijn lekker hé mama, krijg ik een snoepje?
Straks in de dieren tuin, kijk daar een witte koe.
Waarom is die koe wit mama?
Kom hier kleine kapoen, zegt ze en geeft me een zoen.
Tranen
Tranen van geluk
Tranen van verdriet
Toen je bij me was
Toen je me achterliet
Veel geluk en liefde
Dat wou ik juist niet
Samen voor altijd
Wordt een eenzame dood
Lotte De Laet
Dipje
De krul is uit mijn leven net als uit mijn haar
De dingen waar ik naar streef staan recht voor me in één lijn
Heel erg beginnen ze te vervelen maar dat kan niemand schelen
Dingen die me boeien lijken vreselijk saai
Ideeën broeien perfectie houdt tegen
Samenhang verdwijnt passie ontbreekt
Winterpret
Blauw verdwijnt, grijs gaat open,
wit valt neer, handen grijpen
keer op keer, ballen vliegen,
wangen kleuren rood,
glinsterende ogen vol van kinderpret.
Rijkdom
Resem aan ervaringen
Immensheid aan emoties
Jeugdigheid van geest
Kleine attenties om te geven
Dromen om waar te maken
Olijkheid en humor
Mengelmoes aan vrienden