3 Gedichten

ZANDKORRELS

Ontstaan in het verleden,
minuscuul, ontelbaar
striemend, soms zacht.

Wij, getuigen van leven
surfen op golven
dartelen in wind
en vlijen neer.

We stijgen op
ontdekken zachtheid van huid,
scherpte van gras,
warmte van haren.

Wij, korrels van het strand
weerkaatsen zon, worden licht
dan weer nat.

We vullen emmers,
vormen kastelen, slotgrachten
en meren.

En dan gaan we verder
zacht strelend, soms ruw
over ‘t land.

BLIK 

In jou zie ik mij
In mij zie ik jou
En zoveel anderen
Dag is nacht
Nacht is dag
En zoveel meer
Niets houdt dat tegen

WINTERPRET

Blauw verdwijnt,
grijs gaat open.
Wit valt neer.
Handen grijpen,
keer op keer.
Ballen vliegen,
wangen kleuren rood.
Glinsterende ogen
vol met kinderpret.

Laat hier je reactie achter

Ik vind het altijd fijn iets van je te horen

Schakel JavaScript in je browser in om dit formulier in te vullen.
Naam